ปรมาจารย์การต่อสู้ทำงานร่วมกับอาวุธร้ายแรงหลากหลายประเภท

ปรมาจารย์การต่อสู้ทำงานร่วมกับอาวุธร้ายแรงหลากหลายประเภท การฝึกส่วนใหญ่ทุ่มเทให้กับการฟันดาบด้วยดาบยาว หรือดาบและดั้ง (รูปแบบการต่อสู้ที่เกี่ยวข้องกับการถือดาบในมือข้างหนึ่ง และอีกมือหนึ่งถือโล่) อย่างไรก็ตาม พวกเขายังสอนวิธีกวัดแกว่งมีดสั้น ขวานคู่หู โล่ และแม้กระทั่งวิธีต่อสู้โดยไม่ใช้อะไรเลย หรือเพียงแค่ถุงหินเป็นที่เชื่อกันว่าปรมาจารย์การต่อสู้บางคนถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มภราดรภาพ เช่น Fellowship of Liechtenauer ซึ่งเป็นสมาคมที่มีผู้ชายประมาณ 18 คนซึ่งได้รับการฝึกฝน การต่อสู้ ภายใต้ปรมาจารย์เงา Johannes Lichtenauer ในศตวรรษที่ 15 แม้ว่ารายละเอียดเกี่ยวกับบุคคลที่เกือบจะเป็นตำนานจะยังไม่เป็นที่เข้าใจ แต่ก็คิดว่าเขาใช้ ชีวิต เร่ร่อนเดินทางข้ามพรมแดนเพื่อฝึกฝนผู้พิทักษ์ที่ได้รับเลือกจำนวนหนึ่ง และเรียนรู้เคล็ดลับการฟันดาบใหม่ๆ ปรมาจารย์ด้านการต่อสู้คนอื่น ๆ อยู่ใกล้บ้านมากขึ้น – ได้รับการว่าจ้างจากดยุค อาร์คบิชอป และขุนนางต่าง ๆ เพื่อฝึกฝนตนเองและองครักษ์ จำนวนหนึ่งถึงกับตั้ง โรงเรียนสอนการต่อสู้ ของตนเอง ซึ่งรวบรวมนักเรียนที่มีฐานะร่ำรวยน้อยกว่ามาเข้าร่วมการประชุมประจำสัปดาห์เป็นประจำ นีล แกรนท์ ผู้ดูแล Royal Armouries ในสหราชอาณาจักร อธิบายว่าอาจารย์คนดังกล่าวได้จัดตั้งโปรแกรมที่มหาวิทยาลัยโบโลญญาทางตอนเหนือของอิตาลี ซึ่งบันทึกระบุว่าการเข้าเรียนมีค่าใช้จ่ายพอๆ กับค่าสมาชิกโรงยิมสมัยใหม่ ที่นั่นเขาสอนนักรบผู้ทะเยอทะยาน อัศวิน และพลเมืองทั่วไป - เตรียมพร้อมพวกเขาสำหรับสงครามหรือให้คำปรึกษาพวกเขาเพื่อเอาชีวิตรอดจากการดวลหรือการแข่งขันในศาล มันไม่ใช่เกม ในยุคกลาง นักสู้ฝึกหัดมีโอกาสสร้างแรงจูงใจสูงที่จะไม่ยอมตายเพื่อเป็นรางวัลสำหรับความพยายามของพวกเขา แต่ยังได้รับเกียรติทางสังคมอีกด้วย นักสู้ที่เก่งที่สุดสามารถก้าวข้ามลำดับชั้นของยุคนี้ พุ่งเข้าสู่ชนชั้นปกครอง . อย่างน้อยที่สุด การเล่นฟันดาบที่ซับซ้อนเป็นสิ่งสำคัญเพื่อไม่ให้เสียเงิน ริชาร์ด สก็อตต์ โนคส์ รองศาสตราจารย์ด้านวรรณกรรมยุคกลางแห่งมหาวิทยาลัยทรอยในแอละแบมา สหรัฐอเมริกา กล่าวว่า การทำดาบแม้แต่เล่มเล็กๆ ต้องใช้เหล็กในปริมาณที่เหลือเชื่อ ซึ่งอธิบายว่าต้องใช้ถ่านหลายร้อยกิโลกรัมเช่นกัน มันร้อนพอ ค่าใช้จ่ายมหาศาลหม

โพสต์โดย : น้อนง่วง เมื่อ 1 ก.ค. 2566 17:13:37 น. อ่าน 73 ตอบ 0