มณฑลกวางตุ้งมีแม่น้ำน้อยใหญ่รวมกันกว่า 1,300 สาย

มณฑลกวางตุ้งมีแม่น้ำน้อยใหญ่รวมกันกว่า 1,300 สาย เดอะแม่น้ำ ฮันเป็นแม่น้ำที่สำคัญที่สุดนอกระบบไข่มุก แม่น้ำและที่ราบลุ่มสำคัญอื่น ๆ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ สายน้ำตอนกลางและตอนล่างของแม่น้ำหลายสายกลายเป็นมลพิษอย่างหนักตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษที่ 1990 ซึ่งเกิดจากสิ่งปฏิกูลและน้ำเสียที่ไม่ผ่านการบำบัดปริมาณมหาศาลที่หลั่งไหลเข้ามาจาก ช่องแคบฉงโจว เขตเมืองและอุตสาหกรรมที่เติบโตอย่างรวดเร็วของจังหวัดเนื่องจากพื้นที่ส่วนใหญ่ของมณฑลกวางตุ้งตั้งอยู่ทางตอนใต้ของเส้นทรอปิกออฟแคนเซอร์ จึงเป็นหนึ่งในมณฑลของจีนที่มีภูมิอากาศแบบเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน อุณหภูมิเฉลี่ยในเดือนกรกฎาคมในหุบเขาแม่น้ำ Xi ซึ่งอยู่ที่ 82 ถึง 86 °F (28 ถึง 30 °C) แตกต่างจากอุณหภูมิในแม่น้ำแยงซีตอนล่างและใน Huang He เล็กน้อย แต่อุณหภูมิเฉลี่ยในเดือนมกราคมจะสูงกว่ามาก โดยอยู่ในช่วง ตั้งแต่ 55 ถึง 61 °F (13 ถึง 16 °C) ยกเว้นในพื้นที่สูง น้ำค้างแข็งจะเกิดขึ้นได้ยาก จนเกือบทั้งจังหวัดอยู่ในพื้นที่ที่สามารถปลูกข้าวได้สองชนิด ฤดูหนาวที่แท้จริงไม่ได้เกิดขึ้นในจังหวัดนี้ แต่ฤดูร้อนจะมีความยาวแตกต่างกันไปตั้งแต่ประมาณ 10 เดือนในภาคใต้ไปจนถึง 6 เดือนในภาคเหนือ ปริมาณน้ำฝนแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าฤดูร้อนสูงสุด โดยฤดูฝนจะยาวนานตั้งแต่กลางเดือนเมษายน ซึ่งเป็นช่วงที่มณฑลกวางตุ้งเริ่มถูกครอบงำด้วยมวลอากาศเขตร้อนชื้นจากเส้นศูนย์สูตรและมหาสมุทรอินเดีย จนถึงกลางเดือนตุลาคม มากกว่าครึ่งหนึ่งของปริมาณน้ำฝนทั้งหมดอยู่ระหว่างเดือนมิถุนายนถึงสิงหาคม เดือนระหว่างเดือนกรกฎาคมถึงกันยายนเป็นฤดูหลักสำหรับพายุไต้ฝุ่น ( พายุไซโคลนเขตร้อน ) ซึ่งโดยปกติจะมาพร้อมกับฝนตกหนักและการทำลายล้างเป็นบริเวณกว้าง ช่วงที่วิเศษสุดคือเดือนธันวาคมถึงกุมภาพันธ์ ปริมาณน้ำฝนประจำปีของกวางตุ้งอยู่ที่ประมาณ 60 ถึง 80 นิ้ว (1,500 ถึง 2,000 มม.) โดยจะลดลงตามระยะทางจากชายฝั่งไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ แต่จะเพิ่มขึ้นตามระดับความสูงและรับลมมรสุมฤดูร้อนที่พัดปกคลุม