พอโลเนียมจึงมีการใช้งานเชิงพาณิชย์น้อย

เนื่องจากกัมมันตภาพรังสีสูง พอโลเนียมจึงมีการใช้งานเชิงพาณิชย์น้อย การใช้งานที่จำกัดขององค์ประกอบ ได้แก่ การกำจัดไฟฟ้าสถิตในเครื่องจักรและขจัดฝุ่นออกจากฟิล์มถ่ายภาพ ในทั้งสองการใช้งาน โพโลเนียมจะต้องถูกปิดผนึกอย่างระมัดระวังเพื่อปกป้องผู้ใช้ องค์ประกอบนี้ยังใช้เป็นแหล่งความร้อนน้ำหนักเบาสำหรับพลังงานเทอร์โมอิเล็กทริกในดาวเทียมและ ธาตุพอโลเนียม ยานอวกาศอื่นๆ นั่นเป็นเพราะพอโลเนียมสลายตัวอย่างรวดเร็ว และในขณะเดียวกันก็ปล่อยพลังงานจำนวนมากออกมาในรูปของความร้อน พอโลเนียมเพียงกรัมเดียวจะมีอุณหภูมิถึง 500 องศาเซลเซียส ในช่วงกลางของสงครามโลกครั้งที่ 2 กองทัพทหารช่างได้เริ่มจัดตั้งเขตวิศวกรแมนฮัตตัน ซึ่ง เป็นโครงการวิจัยและพัฒนาลับสุดยอดที่จะผลิตอาวุธนิวเคลียร์ เครื่องแรกของโลกในที่สุด ก่อนทศวรรษที่ 1940 ไม่มีเหตุผลใดที่จะแยกพอโลเนียมออกมาในรูปบริสุทธิ์หรือผลิตในปริมาณมาก เพราะไม่รู้จักใช้มัน และไม่ค่อยมีใครรู้จักมัน แต่วิศวกรของเขตเริ่มศึกษาพอโลเนียมและพบว่าธาตุดังกล่าวเป็นส่วนประกอบสำคัญสำหรับอาวุธนิวเคลียร์ของพวกเขา การรวมกันของพอโลเนียมและเบริลเลียม ซึ่งเป็นธาตุ หายากอีกชนิดหนึ่ง ทำหน้าที่เป็นผู้ริเริ่มการระเบิดหลังสงคราม โครงการวิจัยพอโลเนียมถูกย้ายไปที่ Mound Laboratory ในเมืองไมอามีส์เบิร์ก รัฐโอไฮโอ Mound Lab สร้างเสร็จในปี 1949 เป็นโรงงานถาวรแห่งแรกของคณะกรรมาธิการพลังงานปรมาณูสำหรับการพัฒนาอาวุธนิวเคลียร์

โพสต์โดย : น้อนง่วง เมื่อ 29 มิ.ย. 2566 16:47:01 น. อ่าน 70 ตอบ 0