สิ่งที่เหลืออยู่สุดท้ายของชีวิตทางธรณีฟิสิกส์

สิ่งที่เหลืออยู่สุดท้ายของชีวิตทางธรณีฟิสิกส์ เมื่อมองดูภาพของภูมิประเทศบนดาวอังคารที่แห้งแล้งและเต็มไปด้วยฝุ่น เป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการว่าเมื่อประมาณ 3.6 พันล้านปีก่อน ดาวอังคารยังมีชีวิตอยู่ อย่างน้อยก็ในแง่ธรณีฟิสิกส์ มันพ่นเศษซากภูเขาไฟออกมาเป็นเวลานานพอที่จะก่อให้เกิดบริเวณธาร์ซิส มอนเตส ซึ่งเป็นระบบภูเขาไฟที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะของเรา และภูเขาไฟโอลิมปัส มอนส์ ซึ่งเป็นภูเขาไฟที่มีความสูงเกือบสามเท่าของยอดเขาเอเวอเรสต์ แรงสั่นสะเทือนที่มาจาก โครงการ Cerberus Fossae ที่อยู่ใกล้เคียง ซึ่งตั้งชื่อตามสิ่งมีชีวิตในตำนานเทพเจ้ากรีกที่รู้จักกันในชื่อ หมาล่าเนื้อแห่งนรก ที่เฝ้ายมโลก แสดงว่าดาวอังคารยังไม่ตายเสียทีเดียว ที่นี่ น้ำหนักของบริเวณภูเขาไฟกำลังจมลงและก่อตัวเป็นกราเบน (หรือรอยแยก) ขนานกัน ซึ่งจะดึงเปลือกของดาวอังคารออกจากกัน คล้ายกับรอยแตกที่ปรากฏด้านบนของเค้กในขณะที่อบ ตามที่ Staehler 

โพสต์โดย : ถังซาน เมื่อ 24 พ.ค. 2566 14:54:51 น. อ่าน 72 ตอบ 1