สาธารณสุข

การ สาธารณสุขศาสตร์ และ ศิลป์ในการ ป้องกันโรคการยืดอายุ และการส่งเสริมสุขภาพกายและสุขภาพจิตการสุขาภิบาล สุขอนามัยส่วนบุคคล การควบคุมโรคติดเชื้อและการจัดบริการสุขภาพ จากปฏิสัมพันธ์ปกติของมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการกับปัญหาต่างๆ ของชีวิตทางสังคม ทำให้มีการตระหนักถึงความสำคัญของ การดำเนินการของ ชุมชนในการส่งเสริมสุขภาพและการป้องกันและรักษาโรค และสิ่งนี้ได้แสดงออกในแนวคิดของการสาธารณสุข . เวชศาสตร์สาธารณสุขที่เทียบเคียงได้กับเวชศาสตร์สังคมและเวชศาสตร์ชุมชน หลังได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในสหราชอาณาจักรและผู้ปฏิบัติงานเรียกว่าแพทย์ชุมชน สุขอนามัย แนวปฏิบัติด้านสาธารณสุขใช้วิทยาศาสตร์การแพทย์และปรัชญาเป็นหลัก และมุ่งเน้นที่การจัดการและควบคุมสิ่งแวดล้อมเพื่อประโยชน์ของสาธารณะ โดยเฉพาะ ดังนั้นจึงเกี่ยวข้องกับที่อยู่อาศัยแหล่งน้ำและอาหาร สารที่เป็นพิษสามารถถูกนำเข้าสู่สิ่งเหล่านี้ได้ผ่านการทำฟาร์มปุ๋ย, การกำจัดและระบายน้ำเสียไม่เพียงพอ , การก่อสร้าง , ระบบทำความร้อนและระบายอากาศบกพร่อง , เครื่องจักร , และสารเคมีที่เป็นพิษ การแพทย์สาธารณสุขเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรที่ยิ่งใหญ่กว่าในการอนุรักษ์และพัฒนาสุขภาพของประชาชน แพทย์ชุมชนร่วมมือกับ กลุ่ม ต่างๆตั้งแต่สถาปนิก ผู้สร้าง วิศวกรสุขาภิบาลและทำความร้อนและระบายอากาศ ผู้ตรวจสอบ โรงงานและอาหาร ไปจนถึงนักจิตวิทยาและนักสังคมวิทยา นักเคมี นักฟิสิกส์ และนักพิษวิทยา อาชีวเวชศาสตร์เกี่ยวข้องกับสุขภาพ ความปลอดภัย และสวัสดิภาพของบุคคลในสถานที่ทำงาน อาจถูกมองว่าเป็นส่วนเฉพาะของการแพทย์สาธารณสุขเนื่องจากเป้าหมายคือเพื่อลดความเสี่ยงในสภาพแวดล้อมที่บุคคลทำงาน คาบูล: กระทรวงสาธารณสุข คาบูล: กระทรวงสาธารณสุข การอนุรักษ์ การบำรุงรักษา และการส่งเสริมสุขภาพของประชาชนอย่างแข็งขันจำเป็นต้องอาศัยวิธีการพิเศษในการรวบรวมข้อมูล ( ระบาดวิทยา ) และการจัดการขององค์กรเพื่อดำเนินการตามข้อค้นพบที่สำคัญและนำไปปฏิบัติ สถิติที่รวบรวมโดยนักระบาดวิทยาพยายามอธิบายและอธิบายการเกิดโรคในประชากรโดยเชื่อมโยงปัจจัยต่างๆ เช่น อาหาร สิ่งแวดล้อม การสัมผัสรังสี หรือการสูบ บุหรี่ กับอุบัติการณ์และความชุกของโรค รัฐบาลผ่านกฎหมายและข้อบังคับจัดตั้งหน่วยงานเพื่อดูแลและตรวจสอบอย่างเป็นทางการและตรวจสอบแหล่งน้ำการแปรรูปอาหารการบำบัดน้ำเสีย ท่อระบายน้ำ และมลพิษ. รัฐบาลยังเกี่ยวข้องกับการควบคุมโรคระบาดและโรคระบาดกำหนดแนวทางสำหรับการตอบสนองทางการแพทย์ที่เหมาะสมและขั้นตอนการแยกตัว และออกคำเตือนการเดินทางเพื่อป้องกันการแพร่กระจายของโรคจากพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบ ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค มีการจัดตั้งหน่วยงานสาธารณสุขต่างๆ เพื่อช่วยควบคุมและเฝ้าระวังโรคในสังคมทั้งในระดับชาติและระดับนานาชาติ ตัวอย่างเช่น พระราชบัญญัติการ สาธารณสุขของสหราชอาณาจักรปี 1848 ได้จัดตั้งกระทรวงสาธารณสุขพิเศษสำหรับอังกฤษและเวลส์ ในสหรัฐอเมริกามีการศึกษาและประสานงานด้านสาธารณสุขในระดับชาติโดยศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) ในระดับนานาชาติ การองค์การอนามัยโลก (WHO) มีบทบาทเทียบเท่า องค์การอนามัยโลกมีความสำคัญเป็นพิเศษในการให้ความช่วยเหลือสำหรับการดำเนินการตามวิธีการขององค์กรและการจัดการในการจัดการปัญหาที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพและโรคภัยไข้เจ็บในประเทศด้อยพัฒนาทั่วโลก ภายในประเทศเหล่านี้ จะต้องคำนึงถึง ปัญหาด้านสุขภาพ ข้อจำกัดของทรัพยากร การศึกษา ของบุคลากรด้านสุขภาพ และปัจจัยอื่นๆ ในการออกแบบระบบบริการสุขภาพ ความก้าวหน้าด้านวิทยาศาสตร์และการแพทย์ในประเทศที่พัฒนาแล้ว รวมถึงการผลิตวัคซีนและยาปฏิชีวนะเป็นพื้นฐานในการให้ความช่วยเหลือที่สำคัญแก่ประเทศที่มีภาระโรคสูง ถึงกระนั้น แม้จะมีการขยายทรัพยากรและการปรับปรุงในการระดมทรัพยากรเหล่านี้ไปยังพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบรุนแรงที่สุด แต่อุบัติการณ์ของโรคที่ป้องกันและโรคเขตร้อน ที่ถูกทอดทิ้ง ยังคงสูงเป็นพิเศษทั่วโลก การลดผลกระทบและความชุกของโรคเหล่านี้เป็นเป้าหมายหลักของการสาธารณสุขระหว่างประเทศ อย่างไรก็ตาม การคงอยู่ของโรคดังกล่าวในโลกเป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญของความยากลำบากที่องค์กรด้านสุขภาพและสังคมยังคงเผชิญหน้าอยู่ ประวัติการสาธารณสุข การทบทวนพัฒนาการทางประวัติศาสตร์ของการสาธารณสุขซึ่งเริ่มขึ้นในสมัยโบราณ เน้นย้ำว่าแนวคิดด้านสาธารณสุขต่างๆ มีวิวัฒนาการอย่างไร มาตรการด้านสาธารณสุขในอดีต ได้แก่การกักกันผู้ที่เป็นโรคเรื้อนในยุคกลางและความพยายามในการปรับปรุงสุขอนามัยหลังกาฬโรคระบาด ใน ศตวรรษที่ 14 การเพิ่มขึ้นของประชากรในยุโรปทำให้พวกเขาตระหนักถึงการเสียชีวิตของทารกและการขยายตัวของโรงพยาบาลมากขึ้น การพัฒนาเหล่านี้นำไปสู่การจัดตั้งหน่วยงานและองค์กรด้านสาธารณสุขที่ทันสมัย ​​ซึ่งออกแบบมาเพื่อควบคุมโรคภายในชุมชนและดูแลความพร้อมใช้งานและการแจกจ่ายยา รับการสมัครสมาชิก Britannica Premium และเข้าถึงเนื้อหาพิเศษ สมัครสมาชิกตอนนี้ จุดเริ่มต้นในสมัยโบราณ ฮิปโปเครติส ฮิปโปเครติส มากที่สุดในโลกคนโบราณรักษาความสะอาดและเป็นส่วนตัวสุขอนามัยโดยมากมักเป็นเหตุผลทางศาสนา ซึ่งรวมถึงความปรารถนาที่จะบริสุทธิ์ในสายพระเนตรของพระเจ้า ตัวอย่างเช่น คัมภีร์ไบเบิลมีข้อตำหนิและข้อห้ามมากมายเกี่ยวกับการใช้ชีวิตที่สะอาดและไม่สะอาด ศาสนากฎหมายและจารีตประเพณีเป็นสิ่งที่เกี่ยวพันกันอย่างแยกไม่ออก เป็นเวลาหลายพันปีที่สังคมมองว่าโรคระบาดเป็นการตัดสินจากสวรรค์เกี่ยวกับความชั่วร้ายของมนุษยชาติ อย่างไรก็ตาม แนวคิดที่ว่าโรคระบาดเกิดจากสาเหตุทางธรรมชาติ เช่น สภาพภูมิอากาศและสภาพแวดล้อมทางกายภาพ ค่อยๆ พัฒนาขึ้น ความก้าวหน้าทางความคิดที่ยิ่งใหญ่นี้เกิดขึ้นในกรีซในช่วงศตวรรษที่ 5 และ 4 ก่อนคริสตศักราชและเป็นตัวแทนของความพยายามครั้งแรกในทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ ที่มี เหตุผลเกี่ยวกับสาเหตุของโรค ตัวอย่างเช่น ความสัมพันธ์ระหว่างโรคมาลาเรียและหนองน้ำเกิดขึ้นเร็วมาก (503–403 ปีก่อนคริสต์ศักราช ) แม้ว่าเหตุผลของการเชื่อมโยงจะไม่ชัดเจนก็ตาม ในหนังสือAirs, Waters, and Placesซึ่งคิดว่าเขียนโดยแพทย์ชาวกรีกฮิปโปเครตีสในศตวรรษที่ 5 หรือ 4 ก่อนคริ สตศักราช ความพยายามอย่างเป็นระบบครั้งแรกถูกสร้างขึ้นเพื่อกำหนดความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างโรคของมนุษย์กับสิ่งแวดล้อม จนกระทั่งวิทยาศาสตร์ใหม่ด้านแบคทีเรียวิทยาและภูมิคุ้มกันวิทยาถือกำเนิดขึ้นในศตวรรษที่ 19 หนังสือเล่มนี้ได้ให้พื้นฐานทางทฤษฎีสำหรับความเข้าใจเกี่ยวกับ โรค เฉพาะถิ่น (ที่คงอยู่ในพื้นที่เฉพาะ) และ โรค ระบาด (ที่ส่งผลกระทบต่อผู้คนจำนวนมากภายในระยะเวลาอัน

โพสต์โดย : ppp เมื่อ 14 ก.พ. 2566 17:44:46 น. อ่าน 96 ตอบ 0